Pomóż 5 tysiącom Ukraińców, którzy stracili pracę, rozpocząć nową karierę w branży IT 

“Kilka tygodni przed wojną rozpocząłem nową pracę jako barista. Niestety, nie udało mi się zdobyć wszystkich umiejętności potrzebnych do tej pracy i straciłem ją z powodu inwazji rosyjskiej na mój kraj. Zawsze chciałem mieć możliwość pracy w dowolnej części świata, ale teraz rozumiem, że jest mi to potrzebne, bo nigdy nie wiadomo, co może być z twoim domem. Ze wszystkich zawodów cyfrowych preferuję kodowanie, a w szczególności Javę, ponieważ wiem, że jest to jeden z najbardziej potrzebnych języków programowania na świecie.”

“Przed wojną na Ukrainie pracowałam w sklepie z artykułami wegetariańskimi. Byłam zakochana w moim spokojnym życiu, a przede wszystkim w moim mieście, które teraz jest zrujnowane przez rosyjskich okupantów. Zostałam zmuszona do opuszczenia rodzinnego kraju i przeniesienia się do Austrii. Chociaż Austria zapewnia silny program dla uchodźców, bardzo potrzebuję nowego zawodu związanego z branżą cyfrową. To już drugi raz w ciągu trzech lat, kiedy straciłam pracę z powodu pandemii COVID-19 i katastrofy, która teraz spadła na Ukrainę.”

“Tuż przed wojną pracowałem nad przeniesieniem naszej firmy zajmującej się barwieniem wyrobów metalowych z Kijowa na Zakarpacie. 23 lutego zakończyłem przeniesenie firmy i byliśmy gotowi do rozpoczęcia nowego projektu. Planowaliśmy wyremontować kolejkę linową. Niestety, 24 lutego wybuchła wojna. Mój dyrektor i ja zrozumieliśmy, że do końca dnia nie mamy już pracy. Moim celem na rok 2022 było rozpoczęcie kursu programowania. Wojna pokrzyżowała jednak wszystkie moje plany. Teraz wszystkie pieniądze, które zaoszczędziłem na edukacji, służą mi jako budżet na przetrwanie”

“Przed wojną byłam redaktorką w politycznym kanale telewizyjnym, a w weekendy pracowałam jako barwoman. W mediach zawsze jest praca, nawet w czasie pandemii i wakacji. Ale wojna jest bezlitosna i firmy musiały zwolnić większość swoich pracowników, w tym i mnie. Bary, z oczywistych powodów, również przestały pracować. Tak więc z dwóch miejsc pracy teraz nie mam żadnego. Chcę nauczyć się zawodu cyfrowego, ponieważ jest on mobilny i łatwo dostępny dla każdego.”

“Zanim Rosja rozpoczęła wojnę w moim kraju, całe życie pracowałam w branży kosmetycznej na różnych stanowiskach: jako wizażystka, stylistka, a następnie jako warkoczarka. W zeszłym roku otworzyłam własne studio urody w Odesie. Z powodu wojny większość moich pracowników wyjechała za granicę, nie było dostaw potrzebnych materiałów, a większość stałych klientów również wyemigrowała. Straciłam pracę i marzenie, do którego dążyłam od wielu lat. Studio musiało zostać zamknięte. Teraz zdaję sobie sprawę, że chcę, aby moja praca była niezależna od niestabilności naszego świata. Chcę polegać na sobie, swojej wiedzy i komputerze, który mam pod ręką. A Java jest językiem, którym chcę się nauczyć posługiwać”

“Do 24 lutego pracowałam jako fotograf w jednej z największych firm zajmujących się stockiem zdjęć. Kiedy wmoim mieście rozpoczęły się walki, musiałam wyjechać. Teraz jestem w małej wiosce za miastem, gdzie nie ma możliwości pracy ani rozwoju zawodowego. Niestety, nie udało mi się zarobić pieniędzy na mój profesjonalny sprzęt fotograficzny. A teraz, z powodu wojny, straciłam nie tylko pracę, ale także pracę marzeń, która przynosiła mi dochód na życie. Jawa to ogromna szansa, aby nie być zależnym od sytuacji i firm. Jawa jest dziś moją szansą na to, by mieć środki do życia bez względu na okoliczności życiowe”